Podejmowanie decyzji DECM Beta
Stosowanie krytycznego myślenia w celu oceny opcji, oceny ryzyka i wyboru najbardziej odpowiedniego sposobu działania.
Polskie tłumaczenie SFIA 9: Wersja Beta
SFIA 9 w języku angielskim jest już dostępna.
- To jest wersja beta SFIA 9 w języku polskim.
-
Stworzyliśmy ją za pomocą platformy Phrase Localization Platform, łącząc:
- Przetłumaczoną zawartość z SFIA 8
- Wkład od 7 wiodących dostawców tłumaczeń maszynowych
- Zaktualizujemy to tłumaczenie po przeglądzie i kontroli jakości.
- Prosimy o kontakt, jeśli zauważą Państwo jakiekolwiek błędy lub mają pytania.
Uwaga: Chociaż tłumaczenie maszynowe pomaga w tworzeniu wstępnych wersji, profesjonalna weryfikacja zapewnia dokładność i język odpowiedni do kontekstu.
Uwagi zawierające wskazówki
Podejmowanie decyzji w SFIA stanowi przejście od rutynowych wyborów do strategicznych decyzji o dużym wpływie. Obejmuje on:
- ocena informacji i ocena ryzyka
- Równoważenie intuicji i logiki
- Zrozumienie kontekstu organizacyjnego
- Określenie najlepszego sposobu działania
- branie odpowiedzialności za wyniki.
Skuteczne podejmowanie decyzji obejmuje umiejętności analitycznego i krytycznego myślenia, zdolność do oceny ryzyka i konsekwencji oraz kompleksowe zrozumienie kontekstu biznesowego. Wiąże się również z wiedzą, kiedy eskalować kwestie i jak równoważyć konkurujące ze sobą priorytety.
W miarę rozwoju zawodowego, podejmowane przez nich decyzje ewoluują od rozwiązywania rutynowych kwestii do kształtowania strategicznych kierunków. Na początku decyzje koncentrują się na zarządzaniu zadaniami lub małymi projektami. Z czasem podejmowanie decyzji staje się bardziej złożone, wymagając większego osądu, oceny ryzyka i odpowiedzialności za wyniki o dużym wpływie. Na wyższych szczeblach specjaliści są odpowiedzialni za podejmowanie krytycznych decyzji, które wpływają na strategię i sukces organizacji.
Poziom 1 – Zgodne postępowanie
- Stosuje niewielką dyskrecję przy odpowiadaniu na zapytania.
- Oczekuje się, że będzie szukał wskazówek w nieoczekiwanych sytuacjach.
Poziom 2 – Pomoc
- Używa ograniczonej swobody w rozwiązywaniu problemów lub zapytań.
- Decyduje, kiedy szukać wskazówek w nieoczekiwanych sytuacjach.
Poziom 3 – Stosowanie
- Stosuje dyskrecję w identyfikowaniu i reagowaniu na złożone kwestie związane z własnymi zadaniami.
- Określa, kiedy sprawy powinny być eskalowane na wyższy poziom.
Poziom 4 – Umożliwianie
- Wykorzystuje osąd i znaczną dyskrecję w identyfikowaniu i reagowaniu na złożone kwestie i zadania związane z projektami i celami zespołu.
- Eskaluje, gdy ma to wpływ na zakres.
Poziom 5 – Zapewnianie, doradzanie
- Wykorzystuje osąd do podejmowania świadomych decyzji dotyczących działań mających na celu osiągnięcie wyników organizacyjnych, takich jak osiągnięcie celów, terminów i budżetu.
- Podnosi kwestie, gdy cele są zagrożone.
Poziom 6 – Inicjowanie, wpływ
- Wykorzystuje osąd do podejmowania decyzji, które inicjują osiągnięcie uzgodnionych celów strategicznych, w tym wyników finansowych.
- Eskaluje, gdy ma to wpływ na szerszy kierunek strategiczny.
Poziom 7 – Wyznaczanie strategii, inspirowanie, mobilizowanie
- Stosuje osąd przy podejmowaniu decyzji o krytycznym znaczeniu dla strategicznego kierunku i sukcesu organizacji.
- Eskaluje, gdy wymagany jest wkład kierownictwa biznesowego poprzez ustalone struktury zarządzania.